Rozdział 13.

Znasz to uczucie, kiedy czegoś żałujesz, ale jednocześnie ulżyło ci, że to powiedziałeś? Albo, że zrobiłeś coś czego nie powinieneś , ale czujesz się z tym dobrze? To dokładnie czułam wypowiadając te dwa słowa. Te dwa słowa, po usłyszeniu których osoby takie jak na przykład moja mama, dosłownie by oszalały.

Może nie powinnam wracać do domu. I tak byłam już zhańbiona przez to co ostatnio wydarzyło się z Kellanem. Dlaczego ona miałaby chcieć bym wróciła? Nie miałam nic co mogłabym jej dać. Nie byłam już dłużej jej doskonałą córeczką. Byłam głupią, zagubioną dziewczyną.

Czułam, że Jason zamarł na kilka sekund – nawet jego niezwykle powolny, stonowany oddech ustał.

Co wspaniałego zrobił, że tak w ciągu kilku godzin zmieniłam zdanie i powiedziałam mu, że go kocham? Byłam strasznie zmieszana, żeby mówić cokolwiek.

Bella, jesteś taka głupia! Przecież nie możesz już cofnąć tego, co powiedziałaś – pomyślałam.

Czułam w gardle coś, co zmusiło mnie do tego bym odkaszlnęła.

- Wow. – Jason westchnął, sprawiając, że gwałtownie się wzdrygnęłam i zostałam wyrwana z własnych, głębokich przemyśleń – Nigdy nie pomyślałbym, że powiesz mi coś takiego. Zwłaszcza tak szybko.

Znów odkaszlnęłam – to chyba jedyny dźwięk, który mogłam z siebie wydać.

- Naprawdę mnie kochasz? – sposób w jaki na mnie patrzył, mówił, że jeżeli powiem nie, to jego reakcja nie będzie zbyt pozytywna.

Pokiwałam nieśmiało głową, czując się zbyt winna, by spojrzeć w jego błyszczące w mroku oczy.

Poczułam jego miękki policzek przybliżający się do mojego czoła i jego dłonie, które delikatnie mnie objęły. Pomimo tego, że jego dotyk był niezwykle czuły, to i tak miałam wrażenie, że moje bolące mięśnie i kości zaczynają znów płonąć z bólu, przypominając mi to co stało się niedawno. Po chwili mogłam poczuć jego ciepły oddech tuż przy moim uchu, który sprawił, że trochę się zrelaksowałam.

Może gdzieś wewnątrz mnie była ta część, która naprawdę go kochała. Musiała być. W końcu powiedziałam mu to, więc to, że takie słowa wypłynęły z moich ust musiały coś oznaczać. Odkąd tu jestem, nauczyłam się najpierw myśleć a dopiero potem mówić. Więc nie będę miała żadnych konsekwencji z tego co powiedziałam? Chciałam mu to wyznać. I chciałam również usłyszeć te dwa magiczne słowa z jego strony. Niestety, jak na razie ich nie wymówił.

- Zdajesz sobie sprawę z tego, jak bardzo pragnąłem byś mi to powiedziała? Ale, dlaczego powiedziałaś mi to właśnie tej nocy, kiedy wcześniej tamten śmieć zrobił ci takie okropne rzeczy? Szczerze mówiąc, byłem pewien, że znienawidzisz mnie za to co się stało.

W końcu znalazłam w sobie wystarczająco dużo siły, by się odezwać – Nie mogłabym cię nienawidzić. Już nie.

- Co masz na myśli?

- Mam na myśli to, że zakochałam się w tobie, Jason. Okej? Nie mogłam tego zaakceptować. Nie chciałam. Ale to się stało. Nic nie poradzę.

- Też Cię kocham, maleńka. Bardzo, bardzo mocno.

Położyłam głowę na jego klatce piersiowej i zaczęłam napawać się jego zapachem. Ulżyło mi kiedy usłyszałam te dwa słowa z jego ust. Jego skóra była bardzo gładka, więc odwróciłam głowę i delikatnie go pocałowałam, sprawiając, że jego oddech gwałtownie przyspieszył.

Potem pamiętam tylko, że zasnęłam w silnych ramionach Jasona, w których wreszcie poczułam się bezpieczna.

Ktoś

Cały czas jesteśmy krok przed nimi. Ale teraz nadeszła chwila na to, by zaatakować – kiedy są razem, wtedy najłatwiej będzie ich zranić.

Pożałuje tego co zrobił, kiedy ona dostanie się w nasze ręce.

_____________________________________________________

spóźniłam się z rozdziałem dwa dni. przepraszam.
trochę krótki, ale dość treściwy, tak sądze.
jak myślicie, kim może być ten "ktoś" kto wypowiadał się na końcu? :D
będzie się działo, mówię wam :)

następny dodam w poniedziałek lub we wtorek.

Follownijcie:

BELLA @BellaGreenePL

JASON  @Jason_McCannPL

 

jeśli chcesz być informowana o nowych rozdziałach zostaw swój nick w zakładce 

 INFORMOWANI

(jeżeli zmieniacie nazwę na twitterze, poinformujcie mnie o tym) 

macie jakieś pytania? jeżeli tak, to zapraszam na aska  @YourDream16

 

@DameSwaggyx